|
Piotr Czajkowski (1840 - 1893) - The Sleeping Beauty (The Royal Ballet, 2006) |
 | | Wykonawcy: | Alina Cojocaru, Federico Bonelli, The Royal Ballet,
The Orchestra of the Royal Opera House, Walerij Owsianikow | | Wydawnictwo: | | Opus Arte | | Rok wydania: 2008 | | Nr katalogowy: | | OA 0995D (DVD) |
| | Cena: 100 zł
Ten adres email jest ukrywany przed spamerami, włącz obsługę JavaScript w przeglądarce, by go zobaczyć
|
| Prolog
W pałacu królewskim trwają przygotowania do uroczystości chrzcin królewny Aurory. Mistrz ceremonii Catalabutte jeszcze raz sprawdza listę zaproszonych gości i zapewnia króla Florestana, że o nikim nie zapomniał. Piastunki wnoszą kołyskę z uśpionym dzieckiem. Z okazji chrzcin dobre wróżki zaproszone na tę uroczystość obdarzają królewnę swymi podarunkami - różnymi zaletami. Jedna ofiarowuje małej wesołość, inna delikatność, wdzięk, jeszcze inna szczodrość (wariacje sześciu wróżek). Gdy najważniejsza z nich, Wróżka Bzu, ma złożyć swój dar, pojawia się zła Wróżka Carabosse rozzłoszczona, że nie zaproszono jej na uroczystość. Okazuje się, że Catalabutte zapomniał umieścić ją na liście gości. Zła wróżka rzuca swój czar - królewna, gdy osiągnie pełnoletność, ukłuje się wrzecionem w palec i umrze. Przerażeni król i królowa błagają Carabosse o litość, ale wróżka jest niewzruszona. Tymczasem Wróżka Bzu uspokaja rodziców królewny. Nie złożyła dotychczas swego daru, więc zrobi to teraz. Dzięki jej czarowi królewna po ukłuciu nie umrze, tylko zaśnie, a ze snu zbudzi ją pocałunkiem piękny książę.
Akt I
Minęło osiemnaście lat i właśnie królewna Aurora ma świętować swe urodziny. W całym królestwie wydano zakaz używania wrzeciona, ale niektóre kobiety łamią to prawo. Gdy Catalabutte znajduje u nich zakazane przedmioty, rozkazuje je aresztować. Goście schodzą się na bal z okazji urodzin królewny. Pojawiają się czterej książęta - pretendenci do ręki Aurory. Dwórki i dworacy tańczą pięknego walca z girlandami kwiatów. Król i królowa oczekują nadejścia córki, wreszcie zjawia się urocza i wesoła Aurora. Królewna na prośbę matki tańczy z czterema kawalerami (adagio z czterema książętami) oraz popisuje się tańcem w wariacji i kodzie. Jednak królewna nie wybiera żadnego z nich, nie myśli jeszcze o miłości i małżeństwie. Nie wiadomo skąd pojawia się przygarbiona staruszka z prezentem dla królewny. To wrzeciono. Nigdy niewidziany błyszczący przedmiot fascynuje Aurorę, zaczyna z nim tańczyć coraz szybciej i szybciej, aż przez nieuwagę kłuje się nim w palec. Szybko traci siły i omdlewa. Zła Wróżka Carabosse, bo to ona przybyła na bal w przebraniu staruszki, triumfuje. Czterej kawalerowie rzucają się na nią ze szpadami, ale wróżka znika. Cały dwór powoli usypia, roztacza nad nim opiekę Wróżka Bzu.
Akt II
Obraz 1
Minęło już prawie sto lat, odkąd królewna Aurora zapadła w czarodziejski sen. Niedaleko zamku, w którym śpi porośniętym teraz szczelnie krzewami róż, poluje młody książę. Dla jego rozrywki towarzystwo arystokratów tańcz na leśnej polanie, sprowadzają także wieśniaków, by wykonali skoczny ludowy taniec. Książę jest jednak zamyślony, oddala swych towarzyszy, nawet opiekuna Galifrona. Wtedy przed księciem pojawia się Wróżka Bzu. Roztacza przed młodzieńcem wizję pięknej królewny, która tańczy w otoczeniu driad. Książę zakochuje się w nieznajomej od pierwszego wejrzenia i prosi wróżkę, by zaprowadziła go do śpiącej królewny.
Obraz 2
Książę i Wróżka Bzu płyną łodzią do zamku króla Florestana. Przed ich oczyma przesuwają się dzikie krajobrazy. Docierają do wrót zamku, które ustępują przed czarami dobrej wróżki. Zła Wróżka Carabosse jest bezsilna. Jej czar przestaje działać.
Obraz 3
Sala w zamku. Na łożu spoczywa uśpiona Aurora, dookoła śpią, stojąc lub siedząc, dworzanie i dwórki oraz król i królowa. Książę zbliża się do łoża i składa pocałunek na wargach królewny. Przepowiednia się spełnia. Aurora budzi się, a wraz z nią cały dwór. Wita się z radością z matką i ojcem, a potem dziękuje księciu za wyzwolenie spod czaru. Książę prosi króla i królową o rękę Aurory.
Akt III
Uroczystość zaślubin królewny Aurory i księcia. W uroczystym pochodzie w rytmie marsza pojawiają się goście weselni. Są to postaci z innych baśni. Na początku tańczą dwórki i dworacy (pas de quatre - zastępujące tradycyjny taniec wróżek klejnotów), a potem bajkowi bohaterowie. Następnie pojawiają się królewna Aurora z narzeczonym. I oni wykonują popisowy taniec wyrażający ich miłość i radość (pas de deux, wariacje i koda). Bal kończy ogólny mazurek, po którym następuje apoteoza - król i królowa błogosławią młodej parze, a nad wszystkimi zebranymi unosi się dobra Wróżka Bzu.
(Wikipedia) |
|
|
|
